Wymogi edytorskie
- Artykuł powinien liczyć do 40 tys. znaków ze spacjami (tekst właściwy, streszczenia, rysunki, wykresy, przypisy, literatura).
- Pod nazwiskiem autora/autorów powinna być podana afiliacja oraz numer ORCID.
Przykład:
Jan Kowalski
Uniwersytet Wrocławski
ORCID 1234-1234-1234-1234
- Tytuł artykułu w języku polskim i w języku angielskim: bold, wysokość czcionki 12, odstęp między wierszami 1,5, wyśrodkowanie.
- Pod tytułem artykułu zamieszcza się abstrakt w języku polskim i w języku angielskim – każdy o objętości do 1000 znaków ze spacjami – oraz od 4 do 8 słów kluczowych innych niż w tytule. Abstrakt i słowa kluczowe: wysokość czcionki 10, odstęp między wierszami 1,0.
Przykład:
ABSTRAKT:
SŁOWA KLUCZOWE:
ABSTRACT:
KEYWORDS:
- Całość artykułu: czcionka Times New Roman.
- Marginesy: górny, dolny, lewy, prawy 25 mm.
- Cytaty w cudzysłowie (nie kursywą).
- W cytatach zagnieżdżonych stosujemy cudzysłowy niemieckie, czyli »takie«.
- Przy cytatach, stosując wielokropek umieszczamy go w nawiasie kwadratowym.
- Pisownia dziesiątek lat cyframi – stosujemy zapis „lata 50.”, a nie „lata 50-te”.
- Półpauza stosowana jest przy liczbach arabskich i rzymskich określających przedział „od do” (lata, strony itp.) – bez spacji po obu stronach półpauzy.
- Dywiz stosujemy przy złożeniach wielowyrazowych oraz przy końcówkach wyrazów.
- Załączniki: wykresy, tabele i schematy powinny być przygotowane w odcieniach szarości, tytuły i podpisy: wysokość czcionki 10, odstęp między wierszami 1,0.
- Rysunki i wykresy w osobnych plikach EXCEL, ewentualne zdjęcia w rozdzielczości 300 dpi i formacie TIF, JPEG (nie więcej niż 8 obiektów).
Przypisy:
- Przypisy tradycyjne (oksfordzkie): wysokość czcionki 10, odstęp między wierszami 1,0, justowanie.
- Łacińskie określenia zapisujemy czcionką prostą – bez kursywy. Dużą literę stosujemy tylko na początku przypisu:
- ibidem – tamże
- idem – tenże/tegoż
- eadem – taż/tejże
- eidem – ciż (autorzy)
- eaedem – też (autorki)
- op.cit. – dzieło cytowane (bez spacji)
- passim – w różnych miejscach
Bibliografia:
Artykuł powinien zawierać bibliografię (wysokość czcionki 10, odstęp między wierszami 1,0, justowanie) umieszczoną pod tekstem, sporządzoną według poniższych wzorów:
Akty normatywne:
przykład: Ustawa konstytucyjna z dnia 23 kwietnia 1935 r., Dz.U. 1935, nr 30, poz. 227.
Dokumenty:
przykład: AAN, Protokoły posiedzeń Rady Ministrów 1918–1937 (Protokoły), t. 4.
Wydawnictwa zwarte:
– autor lub kilku autorów:
przykład: Tomaszewski J., Landau Z., Polska w Europie i świecie 1918–1939, Warszawa 2005.
– praca zbiorowa:
przykład: Równe prawa i nierówne szanse. Kobiety w Polsce międzywojennej, red. A. Żarnowska, A. Szwarc, Warszawa 2000.
– artykuły lub rozdziały w pracy zbiorowej:
przykład: Wójcik-Łagan H., Kult Józefa Piłsudskiego w szkolnej edukacji historycznej 1932–1939, [w:] W kręgu dorobku edukacyjnego II Rzeczypospolitej, red. K. Jakubiak, T. Maliszewski, t. 2, Kraków 2011.
Wydawnictwa ciągłe (artykuły w czasopismach):
przykład: Tracz V., Epidemia szkarlatyny we Lwowie w latach 1907–1910. Urząd Miejski, higieniści i polityka zdrowia publicznego, „Kwartalnik Historyczny” 2021, nr 3.
Wydawnictwa internetowe i elektroniczne:
– Jeśli zapis źródła internetowego kończy przypis dajemy po nim kropkę, przykład: Hac P., 1935: bezradność Ligi Narodów, https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/historia/2158725,1,1935-bezradnosc-ligi-narodow.read [dostęp 4.05.2022].
– Nie podajemy źródła internetowego jeśli istnieje papierowa wersja czasopisma (bez względu na to, z której wersji korzystał autor).
- Bibliografia bez punktorów.
- W bibliografii przy artykułach z czasopism i prac zbiorowych NIE podajemy ich stron.
- Pod bibliografią powinna być umieszczona notka biograficzna o autorze artykułu zawierająca: imię i nazwisko, tytuł naukowy, pełną nazwę uczelni lub instytucji, zainteresowania badawcze, adres e-mail o łącznej objętości do 500 znaków: wysokość czcionki 10, odstęp między wierszami 1,0, justowanie.
